بدتر از انتظار مسافر چیزی نیست.
اما باز این بهتر است تا انتظار رفتن مسافری که
سوار قطار شده است، اما قطار هنوز ایستاده.
آن دست تکان دادن‌های احمقانه و بی‌ربط،
آن روی پا بلند شدن و سرک کشیدن
پشت شیشه‌های قطار، آن بوسه‌های لوس روی هوا...
باله‌ای بی‌معنا که شاید دو دقیقه هم طول نکشد،
اما تا ابد طول می‌کشد.
